1 april was het dan zover, de 5km loop. Ik dacht appeltje eitje omdat ik in het verleden vaak al hard liep, maar het viel me toch vies tegen. Ontevreden was ik niet maar ik wist dat ik veel beter kon.

Afgelopen 3 maanden was best pittig, het nee zeggen tegen uiteten met vrienden, het nee zeggen tegen avondjes stappen met de nodige drankjes erbij maar uiteindelijk was het allemaal dubbel en dwars waard.

Elke week dat ik weer moest wegen en zag dat er weer wat af was motiveerde mij zo enorm dat ik continue door ging! Onderhand was ik vijf dagen in de sportschool te vinden en heerlijk dat ik het vond/vind. Vrienden verklaarde me voor gek als ik om 8:30uur weer richting het sporten ging maar voelde me steeds meer stukje bij stukje zekerder te voelen van mijzelf.

In het begin was het wel even zoeken qua hoeveelheid voeding maar nu weet ik niet meer beter en is het een gewoonte geworden.

24 juni was het dan zover mijn laatste weging en wat was ik blij, bijna 15 hele kilo’s eraf!! mijn geluk kon niet op en ook nog eens mijn eindloop in 28 minuten gelopen!

Toen Dave vroeg of ik mijn verhaal wilde delen moest ik er wel even over nadenken, ik schaamde me enorm maar tegelijkertijd ben ik super trots wat ik heb bereikt en ik ga vrolijk nog door knallen! Ik ben nog niet waar ik wil zijn maar wel veel dichterbij dan drie maanden geleden! Mijn dank is groot naar de trainers en mijn sportmaatjes, zij hebben me continue weten te motiveren!

Liefs Romy